Innowacyjność w sektorze publicznym

W upowszechnianiu innowacji administracja publiczna pełni podwójną funkcję – zarówno inicjatora, jak i katalizatora zmian. Synergia tych ról jest kluczowa dla osiągnięcia trwałej i skutecznej transformacji całego sektora publicznego.

Jednym z najczęściej powielanych mitów dotyczących innowacji w administracji publicznej jest przekonanie, że administracja publiczna jest z natury biurokratyczna, sztywna i niezdolna do zmiany. Ten stereotyp utrwala obraz sektora publicznego jako skostniałej machiny, ograniczanej przez hierarchię, zbiurokratyzowane struktury i złożone procedury, niezdolnej tym samym do efektywnego wprowadzania nowych rozwiązań. W rzeczywistości jednak, mimo licznych wyzwań i nadrzędnej zasady legalizmu, zgodnie z którą administracja działa wyłącznie na podstawie i w granicach prawa, innowacyjność w sektorze publicznym jest nie tylko możliwa, ale wręcz staje się zjawiskiem coraz bardziej powszechnym. Potwierdzają to zarówno wyniki badań, takich jak Barometr Innowacyjności w państwach skandynawskich za lata 2020– –2021, jak i liczne inicjatywy promujące innowacje w administracji oraz ich upowszechnianie w świadomości społecznej.

Rola urzędników

Podwójna rola urzędników w procesie wspierania innowacji polega na jednoczesnym pełnieniu funkcji inicjatorów zmian oraz katalizatorów innowacyjnych działań innych osób. Z jednej strony, urzędnik samodzielnie poszukuje i wdraża nowe rozwiązania, które usprawniają jego pracę lub podnoszą jakość usług publicznych – często w sposób oddolny i proaktywny. Z drugiej strony pełni rolę wspierającą, budując...